Reisverslag Zuidwest USA : deel 4

Dit is écht het voorlaatste deel van mijn reisverslag.

Jullie moeten het bijna wel beu zijn. 

Op vrijdag 14 juli verlieten we San Francisco en trokken we voor 12 dagen de natuur in. Niet evident voor een citygirl like me ! Wandelingen ? Enkel naar de stad. Bergschoenen ? Say what now ?!

Nee hoor, het viel allemaal wel mee ;-) Onze eerste stop was Yosemite National Park. Een bijzonder groen park met prachtige watervallen en heel wat leuke plekjes om te ontdekken. Wij deden 2 wandelingen. Eerst eentje naar Mirror lake, waarbij we eerst verkeerd waren gelopen om dan bij het terugkeren de juiste afslag naar het paadje te ontdekken. 

Mirror Lake

Mirror lake was heel erg mooi, niet door de omgeving, wel door de weerspiegeling van de bergen in het meertje. Hence the name... Zo slim waren jullie wel al ;-) 

De volgende dag deden we de Panorama Trail in Yosemite, een lange wandeling van zes uur. Ik kan jullie zeggen : ik was bekaf. Kon met moeite de laatste honderd meters overbruggen. En dan nog te zeggen dat ik aanvankelijk nog wilde doorwandelen naar de volgende waterval. Ik was enthousiast :d Gelukkig hield mijn vriend mij tegen, ik was gegarandeerd de berg niet meer opgeraakt.

Desalniettemin was het een prachtige wandeling met wederom onbetaalbare uitzichten.

Mono Lake

Op zondag vertrokken we naar Mono Lake en Mammoth Mountain. We stopten heel kort bij Mono Lake, een meer waarbij de zeespiegel zodanig is gedaald waardoor er nu zoutzuilen zichtbaar zijn. Bij avondlicht zou het een science fiction gevoel geven naar het schijnt.

Devil's  Postpile

Daarna ging het richting Mammoth Mountain. We dropten ons gerief bij het hotel en reden naar de berg, waar we het hop on hop off busje pakten om een paar korte wandelingen te maken.

We zagen Devil's Postpile Pillar, een groep versteende zuilen die er gekomen zijn door een vulkaanuitbarsting.

Rainbow Falls

Verder zagen we ook nog Rainbow Falls. Again, heel erg mooi en nat ! We zijn tot beneden aan de waterval gegaan en waren  lekker kletsnat van het opspattende water. 

verlaten 19e eeuws fabriekje in Death Valley

Maandag stond de woestijn op het programma : Death Valley. Hier zijn maar twee mini mini mini vestigingen en het is er altijd 45° C. We brachten de rest van de middag in het zwembad door, omdat onze kamer nog niet klaar was. Gevolgen bij mijn vriend van niet tijdig insmeren : hevig verbrand voor de rest van de week. 

Dit was eigenlijk een plaats waar we gewoon hadden kunnen doorrijden, hadden we geweten dat er niet zoveel te zien was. Maar, het zwembad maakte veel goed. 

Zabriskie Point

's Avonds gingen we nog even bij Zabriskie Point gaan kijken naar de zonsondergang en we waren er op het ideale moment. Ik heb prachtige dingen gezien, gewoon op een kwartier tijd, door de zon te zien ondergaan. Onvergetelijke momenten waren het.

Devil's Golfcourse

De volgende dag stopten we kort bij Devil's Golfcourse, een hobbelige zoutvlakte waar ik niet echt een golf course in zag. En even verder bij het Badwater Basin waar je over lange zoutvlakten kon lopen, maar we zijn er maar een tiental minuten gebleven. Het was niet te doen in die hitte. Dit is het laagste punt onder de zeespiegel. En Death Valley was het warmste punt te wereld, fyi ;-)

In de late namiddag kwamen we dan aan in Hurricane Utah, om de volgende dag Zion National Park te bezoeken. Omdat we nog zo verbrand waren van de vorige dag en niet in het zwembad wilden, zijn we dan maar naar de cinema geweest en hebben we Horrible Bosses gezien. Geen aanrader overigens. 

Op woensdag stonden we vroeg op om naar Zion te gaan. Dit was weer een compleet andere omgeving dan wat we voorheen hadden gezien en het was terug wondermooi. We vonden het jammer dat we niet beter voorbereid waren, anders hadden we graag een trektoch door de Narrows gedaan. De Narrows zijn eigenlijk de bergen die dichter bij elkaar komen en daardoor erg ja, narrow zijn he :d ! Dit is een bijzonder zware trektocht door de rivier, aangepast materiaal is aangewezen. We willen zeker eens terugkomen naar hier om die trektocht te doen. 

We namen ook hier het hop on hop off busje en stapten op een paar punten af om daar weer prachtige zichten te hebben. Ik wilde graag nog een grote wandeling doen naar Angel's Landing, maar die bleek 4 uur door en 4 uur terug ,en het was al 12u 's middags. Mijn vriend zag het ook niet zitten door zijn rug die zo'n pijn deed van verbrand te zijn, dus dat hebben we dan ook maar gelaten. Misschien maar goed ook, de zon brandde verschrikkelijk, er was geen schaduw op dat pad en het was vlak langs de rand van de berg. Niet zo veilig dus. Die ochtend moest iemand gered worden op Angel's Landing, dus dat plan bergden we dan maar op. 

We deden dan nog een kleinere wandeling en dan gingen we terug naar het hotel. Het was er gewoon té warm en er zat niet veel fut in ons die dag. 

Next up : op donderdag reden we een paar uur richting Bryce Canyon National Park waarvan het bekendste punt het Amphitheatre is. Die bestaat volledig uit baksteenrode pilaren, die er honderden jaren geleden gevormd zijn. We zijn er door gewandeld en het was ook hier erg leuk. En warm ! Overal was het warm ! 

We deden een flinke wandeling en zagen heel wat mooie uitzichten. 's Avonds zijn we nog eens teruggekeerd om de zonsondergang te zien, maar we hadden geen mooi uitkijkpunt om mooie foto's te maken. Ach, zo hadden we weer wat te doen ;-) De rest van de avond hebben we ons kostelijk geamuseerd met Monopoly & Rummikub.

Men had ons aangeraden om de UT12 Scenic Highway naar Torrey te nemen, zodoende deden we dat dan ook de volgende dag. Maar eerlijk gezegd, dat was een tegenvaller, ofwel hebben we iets verkeerd gedaan ? Het was een mooie highway, maar niet superspeciaal, en al zeker niet om speciaal een ommetoer voor te maken, wat wij wel hebben gedaan. Het maakte niet echt veel uit, de vliegtickets waren geboekt en we hadden nog een dag over dus besloten we naar Torrey te gaan, maar eigenlijk hoefde het niet. 

Eenmaal aangekomen in Torrey, gingen we naar het Capitol Reef National Park. Dit was geen groot park en je kan er ook niet veel wandelingen in doen omdat het voornamelijk rotsen zijn. We konden er wel een lange rit door maken met de auto, dus deden we dat dan ook. We zijn hier en daar eens uitgestapt voor een fotootje. Onze auto was alleszinds flink bestoft na die rit. 

De volgende dag hebben we nog een lange wandeling gemaakt in het park om dan door te rijden naar Monticello. Hier zouden we louter overnachten, de volgende dag gingen we naar Monument Valley maar daar was het te duur om te overnachten. Cheapo's zijn we ja :d ! 

Dit moet een Mexican Hat voorstellen. Verbeelding anyone ?

Wat we op zondag zagen was werkelijk breathtaking. Monument Valley moet je eenmaal in je leven hebben gezien. De immensheid hiervan is niet te bevatten. 

Voor de filmliefhebbers : hier worden heel wat films opgenomen waaronder natuurlijk heel veel cowboy westerns. Daar leent het landschap zich uitstekend toe. En op het vliegtuig tijdens de terugreis zag ik Forrest Gump en guess what I recognized : 

Pretty cool he !

Dit is absoluut een van de mooiste zaken die ik heb gezien, gewoon door dat landschap rijden en omringd worden door deze grote ' buttes' ( ja, zo worden ze genoemd :d ). 

Dezelfde dag reden we door naar Page/Lake Powell. We reden ff tot aan de Glen Canyon Dam en zagen de grote Colorado River.

Lake Powell hebben we vanuit de verte gezien. Je moest blijkbaar betalen om in de marina te geraken en we wilde het toch gewoon ff zien en dat kon heel mooi vanop de dam.

Hierna ging het richting Walmart om Corona's voor een lazy evening :d ! 

Op maandag was het stressen omdat we niet wisten als we de prachtige Antelope Canyon konden zien. Hiervoor moest je blijkbaar maanden op voorhand reserveren en wij wisten natuurlijk van niets. Gelukkig was er zo'n bedrijfje waar je niet hoefde te reserveren. Voor we het wisten zaten we in het busje dat ons als op safari door de woestijn naar Antelope Canyon zou voeren. Deze Canyon kan je enkel vanbinnenuit bezichtigen en is gevormd door het water dat er telkens door loopt wanneer het overstroomt. De wanden waren bij wijze van spreken glad en dat was bijzonder om te zien. Het heeft ons dan ook heel wat mooie foto's opgeleverd. 

Hierna gingen we ook tot Horseshoe Bend, waar we een giant ommetoer voor hebben gereden, hoewel het vlakbij lag. We hebben gewoon het bord niet zien staan, stom van ons. Maar het was de ommetoer waard, dit was ook prachtig. Wel even een flinke wandeling onder de brandende zon, om dan op de afgrond van de rots te kunnen staat en een blik op de Colorado River te werpen. De roofvogels vlogen gewoon boven onze hoofden, brr..

Na de fikse wandeling verfristen we ons en hop, terug in de wagen richting Flagstaff om de volgende dag de Grand Canyon te bezoeken.

Groot was de teleurstelling dan ook toen het de volgende dag enorm slecht weer was. We dachten dat het wel ging meevallen, toen we vertrokken vanuit het hotel zat het enkel bewolkt maar het begon onderweg te regenen. En bijzonder hard ook nog, noem het maar de zondvloed. We wisten al dat het geen vruchtbare dag ging worden.

Nu, we waren daar, dus ik dacht, we kunnen zowel het busje nemen door het park en hier en daar afstappen om toch proberen iets te zien. Het was namelijk zodanig mistig, je kon niets zien van de canyon. Bummers dus ! En nog erger, als je ergens afstapte van het busje, moest je 20 minuten wachten op de volgende en er was geen schuilplaats.

Natuurlijk wilde bibi hier afstappen en boyfriend was not too happy. Kletsnat waren we dan ook, mijn schoenen waren in Las Vegas nog niet droog. 

Gelukkig begon het tegen de middag toch nog op te klaren zodat we wel nog een glimps hebben kunnen opvangen van de immense Grand Canyon, maar de zon is er helaas niet meer doorgekomen.

We hebben ons er toch een hele dag bezig gehouden. Mijn vriend was maar al te blij wanneer hij op het busje lekker droog zat en hij wilde er niet meer van :d ! 

Ik wil zeker nog eens terug om de Grand Canyon in zijn volle glorie te zien bij zonnestralen. 

En dat was het voor onze trip door de natuur. De volgende dag ging het richting LAS VEGAS !

Maar dat verhaaltje is voor een volgende keer ;-) 

xoxo